Sən osan, mən də buyam.

“Su” deyibdir mənə əvvəldə anam, “Ab” ki, yox

“Yuxu” öyrətdi uşaqlıqda mənə “Xab” ki, yox

İlk dəfə ki “Çörək” verdi mənə “Nan” demədi

Əvvəlindən mənə “Duzdanə” “Nəməkdan” demədi

Anam “əxtər” deməyibdir mənə, “Ulduz” deyib o

Su donanda deməyib “Yəx”di bala, “Buz” deyib o

“Əl” deyib, “Dəst” deməyib, “Bərf” deməyib, “Qar” deyib o

Mənə heç vaxt “Biya” söyləməyib, “Gəl” deyib o

Yaxşı xatırlayıram yaz günü axşam çağılar

Bağçanın gün çıxanında ki ılıq gün yayılar

O deyərdi ki, gəl başıvı darayım ey nazlı balam

Gəlməsən gər bacıvın astaca zülfün dararam

O deməzdi ki, “Biya şane zənəm bər səre to”

“Gər nəyayi bezənəm şane səre xahəre to”

Bəli qardaş, daş yağsada göydən, sən o san, mən də buyam

Var sənin başqa anan, vardı mənim başqa anam

Özümə məxsus ola ... Ardını oxu