Rustem Behrudi Boz Qurd Şair yuxusuna gül-çiçək girər, Yenər yuxusuna göydən mələklər. Yuxumda nə gördüm?! Onun əlindən. Nə çəkdim… İlahi!Bilməyəcəklər. Hər gecə,hər gecə yuxularımda Çadırı dağılmış,ocağı sönmüş, Tanrı qarğışıyla taleyi dönmüş, Taleyi dönəndən qəm sərhəddinin Bir ucu günbatan,biri gündoğan- Dağından,daşından,adamlarından, Hətta otundan da qəriblik yağan; Qara torpağına nə toxum əksən, Yenə də baharda ayrılıq bitən Bölünə-bölünə yox olub itən- Sevgili bir yurd. Sevgili bir yurd- Hər gecə,hər gecə yuxularımda. Hər gecə,hər gecə yuxularımda Bu yurdla yanaşı,bu yurd boyunca Ulaya-Ulaya dolaşıb gəzən, Obu,Yeniseyi,İtili keçib Altaytək,Ağrıtək dağ aşıb gəzən Üzü mavi, Gözü göydən daha mavi, Ağzı atəş kimi bir qurd. Ağzı atəş kimi bir qurd- Hər gecə,hər gecə yuxularımda. Üstümə qəm gələr əjdahalartək, Yuxumda bir ağız qurd ular,keçər. Nədənsə həmişə yuxularımdan Önündə qurd duran ordular keçər. İndi gizli gəlir yuxuma bir vaxt Ulaşa-ulaşa ordular basan. Uluslar,“Bay göllər”,Göyçələr səni Məndən soruşurlar,Boz qurd,hardasan?! Gəl,mavi işıqtək ələn başımdan, Gəl,çıx uğuruma qaba ağactək. Məni bu yuxudan alıb getməyə Qaraquş oyunlu boz atlar gərək. Məni bu yuxudan alıb getməyə Qaraquş oyunlu boz atlar üstə Gözündən od yağan övladlar gərək. Eşidirsinizmi?!- Qara qazlıq atların Kişnərtisi gəlir misralarımdan. Nə olsun səsimə yox qulaq asan? Dalınca getməyə hazır durmuşam, Səni gözləyirəm Boz qurd,hardasan?! Hər gecə,hər gecə yuxularımda, Üzü mavi, Gözü göydən daha mavi, Ağzı atəş kimi bir qurd Və sevgili bir yurd- Hər gecə,hər gecə yuxularımda Şair yuxusuna gül-çiçək girər, Yenər yuxusuna göydən mələklər. Yuxumda nə gördüm,Onun ucundan. İlahi,nə çəkdim… Bilməyəcəklər.
|